تقریبا ده روزه که آنفولانزای شدیدی گرفتم. مدتهاست میخوام بنویسم ولی اصلا نمیتونم به صفحه مانیتور نگاه کنم. با سختی کار میکنم و به مدت یک هفته هم جیغ خواهر زاده ی عزیزم توی سرم با اکو پخش میشد. از همه دوستانی که با ایمیل و پی ام و کامنت و تلفن روزنامه و  نوبل شیرین عبادی  رو بهم تبریک گفتند تشکر میکنم.

 

من هم اعطای صلح نوبل رو به همه ی انسانهای آزاده و آزادیخواه با هر ملیت و گرایش و نژاد و مذهبی تبریک میگم و امیدوارم این جایزه ی شیرین رو که نتیجه ی سالها درد و رنج و زندان و مصیبت و تشنج برای او و خانواده اش بوده  شیرینی و سعادت برای او و نزدیکانش به همراه داشته باشه.

 

عبادی جزء تک و توک مصاحبه شده هایی هست که بی پرده و واضح و به دور از محافظه کاریهای رایج صحبت میکنه. من این خصلتشو دوست دارم و بارها و بارها هم بهش گفتم. اولین تبریک رو یک ربع 20 دقیقه بعد از اعلام شدن خبر- دکتر شیخاوندی استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی بهم زنگ زد و گفت. روی انسرینگ دفتر کار شیرین براشون پیام تبریک گذاشتم. روزنامه جمهوری اسلامی نوشت : همسر فاسد این زن  سیامک پورزند که در حال حاضر در زندان به سر میبرد.... !!!!گمون نمیکنم اشتباهی به اندازه یه پاراگراف  اشتباه چاپی باشه . بی سوادترین آدم سواد داری که تا حالا دیدم  پسر دایی ام بوده  اما باز هم اینو میدونست که سیامک پور زند همسر مهر انگیز کاره نه شیرین عبادی!!!

تنها کاری که تونستم براشون انجام بدم مصاحبه با وکیل شیرین در پرونده ی نوارسازان بود . با تب و لرز و بدن درد شدیدی که داشتم کار خوبی شد و انتقادی بر  نظرلخ والسا .

 

اما توی همین شادی ما یه درد بود . یه درد بزرگ . درصدی از جوونای زیر بیست سال  ما حتی نمیدونند نوبل چیه. کسایی که کنکور داده بودند و این معنی رو در کتاب های ادبیاتشون داشتند. و کم نبودند کسایی که به پیشواز عبادی رفتند بی اینکه فلسفه اشو بدونند: سر عباس آباد پسر 22-23 ساله به دوستش : امشب  بریم فرودگاه دختر زیاده.

 

در مترو: دو دانشجوی تین ایجر بحث داغی رو مبنی بر امتحان فیزیک  و لهجه ی داغ استادهاشون شروع کردند. بچه های خوبی هستند و شدیدا شاد و مهربون .راحت حرف میزنند و در تمام جمله ها دنبال خنده هستند.

میپرسم: میدونین نوبل چیه؟

یکیشون با جدیت: بله مخفف نیشن اپینیون.....

دومی:  نه خره ، نوبل همون سوئدیه است  که اتم رو کشف کرد

 اولی: اون که نیوتن بود

هرسه میخندیم.

 

میپرسم:میدونین به کی این جایزه رو میدن؟

دومی: اون سوئدیه  وقتی میبینه بمب اتم کشتار زیاد داده مبلغ ده هزار دلار رو برای جایزه به کسی که هر سال بیشترین خدمات رو به حقوق بشر کنه میده. دومی هنوز تو کار بمب اتمه و ده هزار دلار!!!

 

 میپرسم: ببخشید میشه بپرسم کدوم دانشگاهید؟

اولی: تهران جنوب  ، معدل دیپلم 06/18 ، رتبه  18

دومی: فیزیک خواجه نصیر ، معدل 93/17 ، رتبه 1600 

 

اولی با خنده : ببین از ما تستی بپرس بلدیم . اون هم از سال دوم به بالا بپرس. مثلا معلم معارف ما واسه تست زدن گفت نمیخواد امامها رو حفظ کنیم . فقط امام اول تا چهارم ، علی و حسن و حسین و سجاد  و هشتم رضا و امام دوازدهم واسه امتحان میاد. اینا کلیدیها هستند از اینا سوال میاد.

 

 

هر سه میخندیم و من درد میکشم.  باهوش و پرانرژی اند اما سطحی . موندم که این قشر چطور میخوان جواب پرسش مهر خاتمی رو بدند؟ موانع مهر ورزی در جهان کدامند؟ کسی که نمیدونه صلح چیه!!!!   به پسر دایی ام امیدوار شدم.

 

 

نظرات 7 + ارسال نظر
ماهک یکشنبه 27 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 03:13 ب.ظ

زمانی ما بهترین بودیم و حالا کجاییم؟ چقدر دقیق میبینی. نفسم گرفت.

آسمان یکشنبه 27 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 05:26 ب.ظ http://saanieh.blogspot.com

من هم تا قبل از اینکه بیام سوئد و مراسم نوبل رو از تلوزیون سوئد ببینم چیز زیادی از نوبل نمیدونستم.
اما جایزه نوبل صلح در نروژ انتخاب و اهدا میشه.

مهرتو یکشنبه 27 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 06:29 ب.ظ http://mehreto.blogsky.com

سلام
واقعا جایت خالی بود و ما نگران که کجا هستی .امروز احساس بهتری داریم زیرا یه پسر دائی داری که بهش امیدوار باشی اما ما هنوز اندر خم یک کوجه ایم...

شابات شالوم یکشنبه 27 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 09:34 ب.ظ

با دروود

vase man farsi nevisi kheili sakhte vali ba vojood in etelaat omomiye bachehaye irani kheili az baghiye donye bishtare ... akhe inja ham ziad az kheili chiza nemidonan ... vali shirin ebadi yek Iraniye ke tonest Jayeze NOBEL ra begire .... jayeze ra be oon nadadand balke oon jayeze ra gereft
omidvaram zood khob beshi bedrood

صادق دوشنبه 28 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 10:11 ق.ظ http://sadeghkhan.blogsky.com/

سلام. اولا امیدوارم که بهبودی حاصل بشه و بیشتر مواظب خودت باشی.
ثانیا برای من دیگه خیلی تفاوتی بین راهیابی تیم فوتبال ایران به جام جهانی یا کسب مدال طلای المپیک . یا گرفتن جایزه نخل طلای جشنواره کن یا جایزه اسکار نداره. تمام اینها نماد یا شاخصهایی هستند بخودی خود ارزشی ندارند . ارزشی که قرار باشه فقط بیگانه تایید کنه و با تایید بیگانه ارزشمند بشه برای من ارزشمند نیست. بخصوص بیگانه ای که در طول سد های اخیر جز به چپاول ما نیاندیشیده.
من برای خانم عبادی ارزش قائلم بخاطر هوشمندی در رفتار و گفتار و همچنین پایبندی به اصول خودشون. با احترام

صدف سه‌شنبه 29 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 01:03 ق.ظ

سلام چای تلخ جان
امیدوارم خوب شده باشی تا حالا
بالاخره نوشتی ......... فکر کردم سرتو زیر آب کردن :)

بامداد شنبه 3 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 02:19 ق.ظ

عزیزم خوشحالم که برگشتی ... امیدوارم زودتر خوب بشی ... منم تبریک میگم ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد